باسمه جلت اسمائه؛ آگاهى امام از سرنوشت خود، واقعيتى است كه پيشاپيش از طرف پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم و پدرش امام على‏ عليه السلام به او رسيده بود، ولى علم به سرنوشت و آينده، هرگز او را وادار نمى كند كه مسير طبيعى خود را طى نكند. امام حسين‏ عليه السلام در مكه اعلام كرد راهى كه او در پيش دارد راهى پر مخاطره است و فداكارى و از خود گذشتگى لازم دارد. 

طبيعى است كسى كه با حكومتى مبارزه مى كند و ادعاى استقلال‏ طلبى دارد، و قيام مى كند، حتى در عصر حاضر، آماده شهادت است و مى داند كه ممكن است در اين راه به شهادت برسد، چنانچه اين مسأله نه در مورد امام، بلكه در حق بسيارى از مبارزان و انقلابيون نيز صادق است و قيام، نسبت به امام حسين‏ عليه السلام، در انديشه بشرى نمى گنجد، امام حسين‏ عليه السلام مى داند كه كشته شدنش سبب بقاء دين است، چون فساد مخالفين را ظاهر مى كند پس بايد راه خود را ادامه دهد و سرانجام به پيروزى نائل گردد.