پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی روحانی«قدس سره»
استفتاء:
با وجود آنكه فرعون قصد جان موسى عليه السلام را نموده بود خداوند متعال به او دستور داد تا فرعون را بيم دهد و فرمود: «اذْهبا إلى فرْعَوْنَ إنَّه طَغى فَقُولاَ لَهُ قَوْلاً لَّيِّنا» (1)، همچنين با وجودى كه بزرگان قريش می خواستند رسول اكرم صلى الله عليه وآله وسلم را به قتل برسانند خداوند متعال پيامبر گرامی اش را امر می نمايد كه «ادْفَعْ بالَّتِى هِى أَحْسَن» (2)، پس چه دليلى دارد كه امام حسين عليه السلام به دليل اينكه يزيد و اتباعش قصد جان وى را كرده بودند روش پيامبران الهى عليهم السلام را پيشه خود ننمود؟ يعنى مانند حضرت موسى با قول ليّن و سخن نرم عمل نكرد؟ و آيا جهاد نوعى خشونت شمرده می شود؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه؛ اگر شخصى تاريخ واقعه كربلا را مطالعه كرده باشد خواهد ديد كه امام حسين عليه السلام و ياران گرامی شان نهايت سعى خود را در پند و اندرز دشمنان و بازداشتن آنها از جنگ، به عمل آوردند ولى متأسفانه اين كوشش ها بى نتيجه ماند. با تمام اينها حضرت عليه السلام به ياران خود اجازه آغاز نمودن پيكار را ندادند بلكه منتظر ماندند تا دشمنان جنگ را شروع نمايند، بنابراين جهاد آن حضرت همانند جهاد جدّ گرامی اش رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم با مشركان، يهوديان و ديگران جهاد دفاعى محسوب می شود.
-----------------------------------------------------------
1) «به سوى فرعون برويد كه او به سركشى برخاسته است، پس با او به نرمی سخن بگوييد»؛ طه/ 43 و 44.
2) «بدى را به شيوه اى نيكو دفع كن...»؛ مؤمنون/ 96؛ فصلت/ 34.
