استفتاء:
يكى از استدلال هاى متكلّمين بزرگوار اماميه بر عصمت امام (عليه السلام) اين است كه يكى از شؤون امامت، رياست دنيويه است و از فرائض اين منصب، گرفتن حق مظلوم از ظالم مى باشد و اين فريضه امكان پذير نيست مگر با عصمت.
در مقابل، متكلّمين عامه گفته اند كه اين امر با داشتن ملكه عدالت ممكن مى باشد و عصمت براى احقاق حق مظلوم از ظالم لازم نيست.
نظر حضرتعالى نسبت به اين امر چيست؟ با قطع نظر از ساير شؤون امامت و ساير ادله عصمت، آيا براى احراز رياست دنيويه داشتن ملكه عصمت شرط است؟
جواب:
باسمه جلت اسمائه؛ آن چه گفته شده است در مقام استدلال مربوط به رياست دنيويه نيست، مربوط به امامت است، و امامت به نصّ آيه كريمه بالاتر از منصب نبوت است; اما براى رياست دنيويه، عصمت شرط نيست.
